فقط تو را دوست دارم

............بی تاب و صبور در خلوت تنهایی دلخواه خویش نشسته ام و می خواهم بنویسم از تو ای مهربان که در هیچ شرایطی دست لطف و محبت رااز من دریغ نکرده ای خطا و لغزش هایم را همیشه بخ شیده ای بدمن هیچ چشم داشتی نمی دانی تنها با وجود روشن تو ست که زندگی می کنم . بدون تو بدون یاد تو سکوت و غربت عجیبی سراسر وجودم را میگیرد و تنهایی همدمم می شود عشقی که نسبت به تو دارم آنقدر عمیق است که هیچ چیز دنیا آن را کمرنگ نمی کند و از بین نمی برد.

............دوستت دارم و چون تنها تو را لایق دوست داشتن می دانم.

............می دانی در این روزها که جرات دی وانگی کم است تنها مرور خاطرات است که مرهم جانم می شود خاطراتی که فقط با تو سر کرده ام فقط با تو . اگر لحظه ای احساس کنم در کنارم نیستی دلتنگ و گریان می شوم انگار ازاول زندگی ام که چشم با زکرده ام فقط تو را دیده و شناخته ام و تنها تو را به حقیقت و جاودانگی قبول دارم تو به من آموختی همیشه و در همه حال و در هر شرایطی صبور باشم تو خود مرا هنگامی که عقلم به عشق قد نمی داد با سرزمین مهر و محبت و صفا و صداقت آشنا کردی و به من آمو ختی پاک زندگی کنم ملی چرا وقتی خود براستی از زندگی او راضی ام باز مرا در میدان امتحان می گذاری می خواهی با این وجود مرا با دنیای سیاه آشناه کنی و به من نشان دهی که بیرون از سرزمین پاکی سرزمین نفرت و کناه و دروغ و ریا وجود دارد.

...........اگر چنین است به من فرصتی بده تا بتوانم اشتباهاتم را جبران کنم

...........جان

این حرف من با توست مرا هرگز از خودت دور نکن که براستی تنها عشقی هستی که از صمیم قلب صادقانه بی نهایت دوستت دارم.

                                                        خیلی زیاد

برگرد

برگرد برگرد برگرد
برگرد و دوباره آتش دلم را شعله ور ساز
برگرد و به زندگی ام صفایی بده
برگرد وچراغ امیدواری ام را روشن کن
من بی تو هیچم من بی تو ذره ای بی وجودم فقط تویی که به من جان می دهی
ای زیبای من ای جانان من
فقط منم که تو را دوست می دارم فقط منم کهبرای تو اگر بخواهی جان می دهم
برگرد برگرد برگرد
برگرد که تنهایی دارد مرا از پا در می آورد
مگر من به تو چه بدی کرده بودم که اینگونه مرا رها کردی
مگر من تو را دوست نداشتم
مگر من جوانی ام را به خاطر تو تباه نکردم
برگرد برگرد برگرد
برگرد من تو را هنوز دوست دارم
من تو را بیشتر از خودت دوست می دارم
اگر تو نیایی من چگونه زندگی کنم
برگرد که دلتنگ توام
دلتنگ آن محبت و مهربانی توام
تو را قسم به آفریننده ات مرا اینگونه رها مکن
نمی توانم تحمل کنم
برگرد

در دل شب

برآسمان بی انتهای شب ماهتاب با درخششی بی مانند ظاهرمی شود. مهتاب که رویای عاشقان سرگشته است درگستره نگاه من گویی همه رازدوست داشتن را به تصویر می کشد

دراین ماه پررنگ در این ماه پر تلا لو سیمای ترا میبینم با همان پلک های فرو افتاده و چهره بارانی ابری سیاه از دور دست افق تاریک آسمان می آید و چهره ماه مرا می پوشاند وصورت (تو) پشت این ابرتیره پنهان می شود و ماه من ازمنظرنگاهم ناپدید می شود ناگاه در آسمان برق می زند و رعد غرش می کند و ابری که تصویر ماه مرا پوشانده می بارد بی دریغ و سیل آسا و تو بی وقفه گویی در قلب من می باری و فرو می ریزی.

قطره های درشت باران که در ناودان صدا می کند زمزمه صدای ترا با خود می آورد. می اندیشم که شبهای تو مثل شبهای من پر از باران و اشک است. تو گریه می کنی و آسمان هم می گرید ومن دور از تو و دورازنگاه عاشقت به سختی می گریم. باران که می ایستد چهره مهتاب باردیگراز پس ابرهای تیره سردرمی آورد. من با چشم گریان به ماه می نگرم که دیگر تصویر تو در آن نیست گویی تو قطره قطره باران شده ای و بر قلب من باریده ای. دل عاشق من صدایت می کند ولی تو در آفاق بیکرانه شب گم شده ای. افسوس از کجا بیابم ترا وقتی دیگر مهتاب در آسمان شب نیست.

درد دل

این قدر تو رادوست می داشتم و تو اصلا انگار نه انگار که برای تو این همه سال جان دادم               بخاطر تو چه کارها نکردم وتو بی دلیل مرا تنها گذاشتی                                                           اینقدر با دل تو راه آمدم تو بی تفاوت دل نازک مرا رنجاندی

افسوس که این همه سال جوانیم را دادم قسم به تمام عشقی که به تو داشتم که برایم خیلی ارزش داشت هنوز هم حا ضر به ترک تو نیستم و تو را از صمیم قلب دوست دارم

ولی نمی دانم چرا؟

تو به کدام بها نه مرا رها کردی به کدام علت اینگونه شبهای مرا بارانی کردی

من به تو می گویم.....

چون تو مرا باور نکردی محبت و عشق را اصلا نگاه نکردی چه برسد آن را بخوانی و هما نگونه دست نخورده آنها را دور ریختی                                                                                                      مگر کسی هم جزء تو برایم اینگونه و اینقدر ارزش داشت و مگر کسی جزء توقلب مرا تسخیر کرده بود و ...........                                                                                                                         اصلا این حرفها را به که می زنم و برای که می نویسم مگر کسی هم هست که به درد دل من برسد فقط تسکین درد دل خود و بارانی تر کردن شبهای من است

                                                  .......................................

                                                  .......................................

ولی برگرد من هنوز هم تو را می خواهم هر چه هم مشکلی داشته باشی و دیگر نتوانی مثل گذشته با شی بیا با هم آن را حل می کنیم                                                                                           اگر تو مرا مثل یک برادرقبول می داری من تو را از ته قلب دوست می دارم

                                                                                      عا شقت هستم

                                                                                                    و تا آخر عمر نوکرتم!

اگر دوست داری نظری بده چون این برای توست